- ربیع بن ضبح (رُ بَ عِ نِ ضَ بُ)
ابن وهب بن نعیض فزاری ذبیانی. وی شاعر کهنسال دوران جاهلیت و از بزرگترین گویندگان و سخنوران و دانشمندان عصر خود بود. اسلام را درک کرد ولی مسلمان نشد.
معنی ربیع بن ضبح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ عِ نِ صَ)
لغت نامه دهخدا
سعدی بصری، مکنی به ابوبکر. نخستین کسی است که در بصره به تصنیف کتاب پرداخت. مردی پرهیزگار و عابد بود، اما روایات حدیث وی ضعیف است. وی بسال 160 هجری قمری در دریا درگذشت و در یکی از جزیره ها بخاک سپرده شد.. و رجوع به المصاحف ص 186 و عیون الاخبار ج 2 ص 318 و 319 شود